بحمدالله امسال نمایشگاه کتاب تهران بستری شد برای تحقق دغدغه‌ای دیگر. فقدان نظارت بر فعالیت‌های فرهنگی و تبلیغاتی که در سال‌های متمادی برگزاری نمایشگاه کتاب، همیشه عارض این حرکت فرهنگی بود و نیز نارضایتی‌هایی به همراه داشت، خلائی بود که همیشه آن را نه تنها برای نمایشگاه کتاب، بلکه برای تمام اقدامات و حرکت‌های ملی ِ فرهنگی، جدی و قابل تأمل می‌دانستم. امسال به حول و قوه الهی با تشکیل «شورای فرهنگی» در مصلای امام خمینی(ره)، هماهنگی و انسجام و نظارت بیشتری در محتوا و فرم این فعالیت‌ها حاصل شد و با همکاری مصلای تهران و همراهی همکاران خوبی که یاری‌ام کردند، توانستیم برای اولین بار این خلاء فرهنگی را تا حد مطلوبی پوشش دهیم.
اما حقیقت امر این است که جراحی برخی رفتارها و مشی‌های اشتباه اما عادی و عادت شدۀ فرهنگی، بسیار سخت‌تر و طاقت‌فرساتر از شروع ِ ابتدا به ساکن ِ یک فعالیت فرهنگی است.
چه آنکه تغییر این مشی ِ عادت شده و اشتباه، و ایستادگی در برابر سهم‌خواهی‌ها، ناهماهنگی‌ها و عدم همکاری‌هایی که نشئت گرفته از همان رفتار اشتباه فرهنگی‌ای است که به دلیل عادت و عادی شدن، درست و زیبا در ذهن‌ها جلوه کرده است، و هجمه‌هایی که از این رهگذر باید متحمل شد، روح و جان را خسته و آزرده‌تر می‌کند. اما نگاه به افقی روشن که در ورای این همه، وجود دارد و مشاهده تحقق آنچه باید می‌شد، هوای روح را تازه می کند و زبان را به شکرانه آن، ذاکر؛ و الحمدالله رب العالمین ...
شرح اجمالی فعالیت‌های شورای فرهنگی در گزارشی است که از اینجا می‌توانید کاملش را بخوانید و در خبرگزاری مهر مختصرترش را.